Genel olarak hamileliği göz önüne seren bir tablo, tabi ufak tefek herkeste farklılık olabilir.
Ben 1.ayda da hastaydım çünkü çok ağır grip geçirdim, dudaklarım uçuk içinde, antibiyotik kullanıyordum, hamile olduğumu bilmiyordum tabi. Ama öğrendiğim an heyecan, mutluluk, korku hepsi doldu içime elim ayağım birbirine karıştı. Hiç birşey için böyle hissetmezsiniz. İlk üç ay dengeleriniz karışıyor halsiz, hasta, ,iştahsız, yorgun, kusmalar, uyku........Ah o uyku bir daha böyle bir şeyle karşılaşamazsınız tekrar hamile kalmazsanız tabi. Allah'ım ne tatlı bir uykudur nerde, ne durumda olursanız olun süper şekilde uyuyorsunuz.
4 ayda rahatlıyorsunuz, vücudunuz alışmaya başlıyor bu duruma, kusmalar azalmış yada bitmiş oluyor, artık acıkıyorsunuz, hafiften göbek çıkmaya başlıyor, bebeğinizi (ince bir sızı kasıkta yada kelebek uçuşması gibi bir his )hissediyorsunuz. Çok iyi hissediyorsunuz, cildiniz parlıyor, enejiksiniz. Ve hormonla çalışıyor, hem duygularınız hemde vücudunuz değişim içinde. Kimi zaman sinirli, kimi zaman duygusal, kimi zaman yalnız hissediyorsunuz. Kafanızda hamileliğin getirdikleri, doğum, içerde neler oluyorun bilinmezliği, bebeğinizin durumu....daha birçok soru varken insanın duyguları nasıl değişip durmasın ki. Son aylara girdikçe iştahınız artıyor ve kilolar gelsin ben 20 kilo aldım ve 10 kilosu şuan üstümde zimnetli. Valla dikkat edin tabi olduğu kadar ben bilmiyor muydum tabi ki biliyordum ama önüne geçilemiyor. Bebeğiniz son iki ayda daha hızlı kilo alıyor tabi sizde, napalım canları sağolsun bir yolunu bulacağım inşallah vermek için. Bacaklarda, ayaklarda hatta ellerde kollarda ödem( tuzdan uzak durun), yürümek zorlaşıyor. İnsan karnında bebeğinin hareketlerine okadar alışıyor ki bir tarafınız hamileliği hep özleyecek bunu bilin. Tabi bir taraftan da artık hantalsınız, çünkü ömrünüz de hiç bu kadar kiloyu bu kadar kısa sürede almadınız. Eskisi gibi yatamıyor, uyuyamıyorsunuz. Göz pınarlarınız kurumak üzere ağlamaktan. Hep bebeğe bir şey olacak korkusu var, ve doğum korkusu. Ama zamanı geldiğini anlıyorsunuz artık doğum yapmak ve bebeğiniz kucağınıza almak istiyorsunuz. 9 ay oldukça uzun bir zaman ve sizin içinize annelik duygusunun işlenmesi içinde yeten bir zaman.
Biliyorum zor bir süreç ama çok güzel günlerim anlarım oldu, insanın aniden içine mutluluk dolduruyordu. Onun varlığını içinde hissettiğin an, o an ne yaşıyorsan boş geliyor. İçinde büyüyen yavrundan daha değerli bir şey yok onu hissediyorsun, içgüdüsel bir şey. Bunu size kimse öğretmiyor herşey bir süreç yaşayarak öğreniyorsun, elinde olmadan onunla konuşup, ona duygular besliyorsun.
Daha çok şey var ama aklıma geldikçe paylaşırım. Şunu söyleyim hamilelikten gözünüz korkmasın, hayatınızda okadar zor zamanlarınız oldu ki sonu hiç bu kadar mutlu bitmemiştir. Yada okadar zor anlarınız oldu ki, yaşarken o an bile size böyle bir mutluluk vermedi.
Anlatmak, duyguları kelimeler aktarmak bazen insanı çok zorluyor, yetmiyor az geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder